Verlatingsangst en fysieke mijlpalen zoals zelf gaan zitten, staan, kruipen of misschien wel de eerste stapjes zijn de oorzaak van de 9- en/of 12-maanden slaapregressie. Want wat is nu een fijner moment om dit allemaal uit te proberen dan ’s nachts wanneer je eigenlijk zou moeten slapen? Daarnaast begint je baby rond deze leeftijd ook te beseffen dat je niet meer continu bij hem bent en wil hij het liefst de hele tijd bij je blijven en is het vreselijk als je hem alleen achterlaat in zijn bed. Ofwel: de periode van verlatingsangst is aangebroken.
Verlatingsangst als oorzaak voor deze slaapregressie
Zoals ik in mijn vorige blog over slaapregressies al verteld heb kunnen tijdens deze slaapregressie de nachten pittiger zijn dan ze ooit geweest zijn: je kindje wordt tijdens deze slaapregressie namelijk extreem vaak wakker tijdens de nacht en ook de slaapjes overdag zullen lastiger verlopen dan anders. Door tijdens deze slaapregressie consequent te blijven, zul je zien dat de slaapjes weer op zijn plek zullen vallen. Probeer je echter van alles om je kindje maar in slaap te krijgen? Dan heb je daar uiteindelijk niet alleen jezelf maar ook je kindje mee. Je leert hem op deze manier nieuwe gewoontes aan die je weer zult moeten afleren en daarnaast maakt het uitproberen van allemaal verschillende technieken de slaapregressie uiteindelijk alleen maar groter. Consequent zijn en blijven is dus ook bij deze slaapregressie heel belangrijk. Omdat verlatingsangst zo een grote rol speelt bij deze slaapregressie raad ik je een uitgebreid bedtijdritueel voor je kindje aan. Met een goed bedtijdritueel bereid je hem voor op zijn slaapje en zal het in slaap vallen makkelijker gaan. Meer hierover lees je in mijn blog over het bedtijdritueel.
Als je kindje altijd een goede slaper geweest is, dan zul je deze slaapregressie waarschijnlijk pas opmerken rond de 12 maanden. En ook dan speelt verlatingsangst weer een grote rol in deze slaapregressie. Kindjes van deze leeftijd kunnen daarnaast veel harder huilen dan je van je kindje gewend bent en daarnaast houden ze dit ook erg lang vol. Ze willen niets meer missen en hebben nu door dat zij de enige zijn die naar bed gaan en dat ze van alles missen terwijl ze slapen. Ook nu raad ik je aan om veel tijd aan het bedtijdritueel te besteden. Dit zal je kindje echt helpen om makkelijker te gaan slapen.
Mentale en fysieke mijlpalen: Eerste woordjes, kruipen en lopen
Doordat tijdens deze slaapregressie de slaapjes overdag moeilijker gaan en je kindje misschien niet direct in slaap valt bij het middagslaapje of juist maar heel kort slaapt lijkt het al snel alsof het tijd is om een slaapje te laten vallen. Niets is echter minder waar, rond deze tijd leert je kindje kruipen/lopen en daarnaast leert hij er ook mentaal weer een hoop bij: hij zegt zijn eerste woordjes, leert spelen met speelgoed en probeert jou en zijn omgeving te begrijpen. Om dit allemaal te kunnen verwerken heeft je kindje alle slaap dus hard nodig! Consequent zijn en blijven voor twee (tot soms wel zes) weken helpt om deze slaapregressie door te komen. De overgang van 2 slaapjes naar 1 slaapje vindt over het algemeen pas plaats tussen de 15 en 18 maanden. Merk je dat je kindje in deze slaapregressie blijft hangen en blijven de slaapjes overdag en ook ’s nachts een probleem? Boek dan een gratis kennismakingsgesprek en dan kijken we samen naar de mogelijkheden om je kindje te helpen!